Lectrr koopt een kast. Een mooie kast. Daar kunnen veel tekeningen in, denkt ie. De kast kost wat centjes, maar tegenwoordig krijg je niks meer gratis. De tekenaar tast dus diep in zijn zakken en bestelt de kast. Die wordt een week later geleverd. De meneer die levert zet de kast op de benedenverdieping. Echt veel weegt het ding niet, dus Lectrr redeneert dat hij de kast wel op de tweede verdieping krijgt, waar ze een ereplaats zal krijgen in Lectrrland Studios.
Lectrr en H. gaan de kast naar boven dragen. Ze lopen ermee door de kamer tot aan de trap. "He wat krijgen we nu?" zegt Lectrr. De kast kàn helemaal niet naar boven. Ze is te groot voor de opening van de trap. Anderhalve centimeter te groot. Na uren wring- en duwwerk geeft Lectrr het op. H. valt uitgeput op de bank.
Lectrr moet een kraan huren om de kast door het raam naar binnen te duwen. De kraan kost evenveel als de kast. Lectrr tast diep in zijn zakken. Soms voelt Lectrr zich zelf ook een zak. Of in de zak gezet. Of beiden.